Różne oblicza Różewicza w wejherowskiej Filharmonii
Teksty Tadeusza Różewicza interpretowali artyści różnych scen

Był twórcą niezależnym i skromnym. Potrafił mówić głosem cichym chociaż słyszanym i  trafiającym do wszystkich. W wejherowskiej filharmonii Kaszubskiej poznaliśmy różne oblicza Tadeusza Różewicza, którego znakomite teksty w mistrzowski sposób zinterpretowali artyści różnych scen. Mieliśmy do czynienia z niespotykanym dotychczas w Wejherowie projektem z pogranicza próby czytanej, odsłaniającej kulisy powstawania spektaklu.

Wejherowskie Centrum Kultury zaprosiło do udziału wspaniałych artystów związanych m.in. z Teatrem Wybrzeże  - Martę Kalmus – Jankowską, Piotra Jankowskiego, Grzegorza Otrębskiego; z Teatrem Muzycznym - Katarzynę Wojasińską oraz Grzegorza Szlangę, Monikę Płomin, Michała Stachowskiego i Mieszka Weltrowskiego. Od strony naukowej mistrzowsko przedstawiła sylwetkę poety dr Joanna Lisiewicz, „specjalistka” od Różewicza. Projekt okraszony był muzyką na żywo w mistrzowskim wykonaniu Joanny Knitter,  ciekawą scenografią – interpretacjom towarzyszyły bowiem zdjęcia Różewicza i grą świateł.

Zaproszeni artyści przeczytali fragmenty dramatów - „Dzidzibobo,  czyli miłość romantyczna czeka już pod drzwiami”, „Świadkowie, albo nasza mała stabilizacja”, „Akt przerywany”, „Dramat rozbieżny”, „Kartoteka”, „Pułapka” oraz utwory poetyckie z różnych okresów twórczości Tadeusza Różewicza.

Jak podkreśliła Jolanta Rożyńska, dyrektor Filharmonii Kaszubskiej, projekt, który towarzyszył tegorocznej edycji Ogólnopolskiego Przeglądu Małych Form Teatralnych im. Adama Luterka, miał udowodnić, że Różewicz może być nie tylko atrakcyjny, ale i nadal inspirujący.

- Z pewnością nie miało być to nudne spotkanie ze sztuką wysoką, a atrakcyjna porcja dostępu do kultury, miała sprawić, że miłość do teatru i poezji zapłonie w sercach nawet najbardziej opornych widzów – powiedziała Jolanta Rożyńska. – Nie bez znaczenia jest to, że w  2021 roku obchodzimy 100. rocznicę urodzin pisarza. Ten czołowy polski poeta jest jednym z literackich patronów tego roku.


Tadeusz Różewicz to prawdziwy „gigant” – poeta, dramatopisarz, scenarzysta, prozaik i satyryk, wielki kreator sposobów literackiego opisu. Niezwykle dociekliwy, baczny obserwator życia codziennego, społecznego i politycznego. Często budzący swą twórczością kontrowersje ze względu na indywidualne oceny historii czy polityki. Jego utwory tłumaczono na dziesiątki języków, nakład opublikowanych książek przekroczył milion egzemplarzy. Otrzymał dziesiątki nagród, wyróżnień i odznaczeń (m.in. Nike, Nagrodę im. W. Reymonta, Złote Berło, Gloria Artis). Wielokrotnie wymieniany był także jako kandydat do Nagrody Nobla.